กู้ภัยทางทะเลสัตหีบช่วยเหลือลูกเรือพม่าโดดน้ำทะเลหนีตายจากเรือประมงเกาะถังน้ำลอยคอนานกว่า 12 ชั่วโมง

            หนุ่มพม่าข้ามแดนมาค้าแรงงานในเรือประมง เผยสุดป่าเถื่อนเกือบ 4 เดือนในเรือประมงเหมือนขุมนรก ถูกซ้อมบังคับทำงานทั้งกลางวันกลางคืนไม่มีวันหยุดเงินเดือนไม่ได้รับ ไม่พอใจฆ่าทิ้งโยนทะเลเหมือนสัตว์ ตัดสินใจโดดเรือหนีตาย

            หลังรับแจ้งได้วิทยุสั่งการให้ นายพิชิต เกลียกกุทัณฑ์ หัวหน้าชุดปฎิบัติการกู้ภัยทางทะเลมูลนิธิสว่างโรจนธรรมสถานสัตหีบ นำเรือกู้ภัยพร้อมเจ้าหน้าที่ออกทำการช่วยเหลือซึ่งขณะทำการลาดตระเวนค้นหา จ่าเอก อนุสรณ์ เขียวชัยภูมิ เจ้าหน้าที่ศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเล  หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ ที่ประจำอยู่ที่เกาะจานได้ส่งสัญญานเรียกเรือเจ้าหน้าที่จึงได้นำเรือขึ้นที่เกาะ ก็พบลูกเรือพม่าในสภาพอิดโรย เนื่องจากต้องลอยคออยู่ในทะเลเป็นเวลานาน ซึ่งเจ้าหน้าที่กู้ภัยได้ช่วยเหลือนำขึ้นฝั่งก่อนให้ล่ามชาวพม่าสื่อสารทราบว่าตนนั้นได้เข้ามาทำงานเป็นลูกเรือประมงก่อนที่จะนั่งเรือออกมาจากมหาชัยเพื่อไปหาปลากลางทะเลแต่เวลาผ่านไป 4 เดือนในเรือประมงเหมือนขุมนรก ถูกซ้อมบังคับทำงานทั้งกลางวันกลางคืนไม่มีวันหยุดเงินเดือนไม่ได้รับ ไม่พอใจฆ่าทิ้งโยนทะเลเหมือนสัตว์ ตัดสินใจโดดเรือหนีตาย ซึ่งตอนนี้ได้ติดต่อญาติพี่น้องชาวพม่าที่ทำงานอยู่ที่มหาชัย สมุทรปราการ มารับตัวกลับไปแล้ว

            จ่าเอก อนุสรณ์ เขียวชัยภูมิ เจ้าหน้าที่ศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเล  หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง กองทัพเรือ เมื่อเวลาประมาณเวลา 14.00 น.ของวันที่ 28 กันยายน 2553  ขณะที่ตนกำลังออกไปตรวจหน้าหาดว่ามีเต่าขึ้นมาวางไข่หรือเปล่า ก็พบชาย เกาะถังน้ำลอยมาติดชายหาด จึงได้ช่วยกันนำมายังศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเล เกาะจาน  แต่ปรากฏว่าไม่สามารถพูดคุยกันให้เข้าใจได้ เพราะไม่มีใครพูดภาษาพม่าได้ จึงได้ให้อาหาร น้ำดื่ม เสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม และใช้ชีวิตอยู่บนเกาะไปก่อน  จนมีเรือเจ้าหน้าที่กู้ภัยทางทะเลวิ่งมาพอดีจึงได้ส่งสัญญานเรียกมารับตัวไปขึ้นฝั่ง

            นายพิชิต เกลียกกุทัณฑ์ หัวหน้าชุดปฎิบัติการกู้ภัยทางทะเลมูลนิธิสว่างโรจนธรรมสถานสัตหีบกล่าวว่าปัจจุบันมีแรงงานทั้งคนไทยและต่างด้าวโดนหลอกมาทำงานเป็นลูกประมงจำนวนมากซึ่งภายในเรือมีแต่แรงงานเขมร พม่า มีพฤติกรรมโหดเหี้ยม ไม่พอใจก็ตีแทงกันทิ้งทะเล ไต๋เรือคนไทยก็ไม่ค่อยสนใจ ไม่ว่ากล่าวตักเตือน  ซึ่งในเรือมีแต่ต่างชาติตั้งเป็นแก๊งอิทธิพล บังคับ และทำร้าย เยี่ยงทาส ซึ่งอาจเป็นผลที่ลูกเรือพม่ารายนี้จึงต้องตัดสินใจโดดน้ำลงทะเลหนีเพื่อไปตายเอาดาบหน้า ทั้งนี้ลูกเรือประมงที่ลงเรือไปหาปลาในทะเลลึกจะไม่มีโอกาสได้เข้ามายังฝั่ง เพราะมีเรือในเครือออกไปรับปลามาจากกลางทะเลเพื่อเข้ามาขายยังชายฝั่ง โดยเฉพาะลูกเรือที่พึงมาทำงานจะถูกกดดันจากพวกแรงงานเขมร พม่า ที่ทำงานมาก่อนอย่างมาก บังคับให้ทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนไม่มีวันหยุด ถ้าอ่อนเพลียง่วงนอนก็ถูกพวกรุมทำร้าย ซึ่งจะไม่กล้าหลับเพราะกลัวพวกนี้จะฆ่าแล้วทิ้งทะเล เรือประมงจึงไม่ผิดอะไรกับ ขุมนรกในทะเล

อุดมเกียรติ ทิพย์ศรีกุล ภาพ / ข่าว