“หมิง ขาหลอก” ขวัญใจบอลแฟนแท้ พิการขาแต่ไม่พิการใจ สร้างปมเด่น ลดปมด้อย

            เรื่องนี้ได้ถูกเปิดเผยขึ้นเมื่อ วันที่ 12 พฤษภาคม 2554 นางสาวรัดใจ บันดิษฐ์ศิลป์ กำนันตำบลสัตหีบ ได้แจ้งให้ผู้สื่อข่าวทราบว่าได้มีเด็กวัยรุ่นพิการขาทั้ง 2 ข้าง ฝึกความแข็งแรงของเท้า และขาจนแข็งแรง สามารถเล่นฟุตบอลได้ และเป็นนักฟุตบอลประจำท้องถิ่นได้อย่างดีเยี่ยม เขาคือ “สมิง ทองสุพรรรณ” หรือฉายา หมิง ขาหลอก อายุ 19 ปี มีภูมิลำเนาเดิมอยู่บ้านเลขที่ 13 หมู่ที่ 1 ต.น้ำขุ่น อ.น้ำเย็น จ.อุบลราชธานี ปัจจุบันได้ย้ายภูมิลำเนามาพักอาศัยในบ้านเช่า หมู่ที่ 4 ตำบลสัตหีบ อำเภอสัตหีบ ยึดอาชีพช่วยร้านอาหารจัดรถ อำนวยความสะดวกให้กับผู้ที่เข้ามาใช้บริการ

             ผู้สื่อข่าวไปพบกำลังเล่นฟุตบอลได้เก่ง วิ่งเร็ว ซึ่งได้ เปิดเผยชีวิตตัวเองด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ว่า ผมพิการขาทั้ง 2 ข้าง มาแต่กำเนิด ศัพท์ทางแพทย์เขาเรียกว่า “โปลิโอ”นิ้วเท้าขวาติดกันหมดเกือบทุกนิ้ว ไม่สามารถเดินได้สมบูรณ์เหมือนคนอี่น ๆ แต่ก็พยายามที่ฝึกความแข็งแรงของเท้า และเส้นเอ็น ให้เกิดความแข็งแรง พยุง และรองรับน้ำหนักของตัวเพื่อการเดิน การวิ่ง จนประสบความสำเร็จ เพราะเกิดจากแรงบันดาลใจจากที่เห็นสภาพคนอื่น ๆ ในโลกใบนี้ ที่ด้อยโอกาส และแย่กว่าเราอีกมากมาย อีกทั้งได้รับกำลังใจจากครอบครัว เพื่อนบ้าน และสังคมทั่วไป และที่สำคัญเราไม่เคยปฎิบัติตนให้เป็นคนที่สร้างปัญหา เรียกร้องสิทธิของความพิการกับผู้ใด แม้แต่หน่วยงานภาครัฐ

                 ปัจจุบันได้ย้ายภูมิลำเนามาอาศัยอยู่กับญาติ ที่บ้านเช่า หมู่ที่ 4 ต.สัตหีบ อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี และได้รับความเมตตาจาก นางสาว รัดใจ บันดิษฐ์ศิลป์ กำนันตำบลสัตหีบ ให้มาทำงานเป็นพนักงานคอยดูแล รับรถลูกค้าที่เข้ามาจอด บางคนก็สงสารให้เงินใช้ ให้ขนมกินบ้าง ก็สามารถประทังชีวิตให้อยู่รอดไปวัน ๆ พอว่างจากงานก็ไปเล่นฟุตบอลกับรุ่นพี่ และเพื่อน ๆ ในสนามฟุตบอลวัดเตาถ่านหรือวัดเทพประสาท จนได้ฉายาจาก วงการบอลพื้นที่อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี ว่า “หมิง ขาหลอก” ถึงแม้ว่าขาของผมจะพิการทั้ง 2 ข้าง ก็สามารถเล่นฟุตบอลได้ไม่แพ้นักฟุตบอลทั่วไป ในทางตรงกันข้ามผมยังสามารถเป็นสร้างแรงบันดาลใจให้เยาวชน และคนพิการทั่วไปเกิดพลัง รุกขึ้นมาช่วยเหลือตัวเองก่อนที่จะรอรับการช่วยจากผู้อื่นครับ

                                       อุดมเกียรติ ทิพย์ศรีกุล ภาพ / ข่าว